Η λέξη «ηλεκτρικό» προέρχεται από το «ήλεκτρον», δηλαδή το κεχριμπάρι.
Το κεχριμπάρι είναι η ρητίνη πολύ αρχαίων κωνοφόρων που φύονταν κυρίως στην περιοχή της Βαλτικής. Το ρετσίνι αυτό, που πέτρωσε με τους αιώνες, θεωρήθηκε πολύτιμο από τους αρχαίους λαούς οι οποίοι το χρησιμοποίησαν στην κατασκευή κοσμημάτων και αντικειμένων μικρογλυπτικής, προσδίδοντάς του υπερφυσικές αποτροπαϊκές ιδιότητες.
Ένας από τους βασικούς λόγους αυτής της πίστης βρίσκεται στην ιδιότητα του κεχριμπαριού να παράγει στατικό ηλεκτρισμό όταν κανείς το τρίβει με ένα μάλλινο ύφασμα. Τότε ελκύει τη σκόνη και κομματάκια από διάφορα υλικά, όπως χαρτάκια — κάτι που είναι άλλωστε γνωστό στα παιδιά που το χρησιμοποιούν ως παιχνίδι.
Στο παρελθόν, η χαρακτηριστική αυτή συμπεριφορά του ήλεκτρου ήταν ενδεικτική της γνησιότητας ενός αντικειμένου (χάντρα, αγαλματίδιο, πίπα ή άλλο). Όμως, καθώς μερικά σύγχρονα πλαστικά έχουν και αυτά την ίδια ιδιότητα, για να βεβαιώσουμε τη γνησιότητα του κεχριμπαριού στηριζόμαστε πια περισσότερο στη χαρακτηριστική μυρωδιά του που αναδύεται όταν το τρίψουμε και η οποία μοιάζει με αυτήν του ρετσινιού του πεύκου.