Μέχρι και τη ρωμαϊκή περίοδο λατρευόταν στο Ιδάλιο της Κύπρου το θεϊκό ζεύγος της Μεγάλης Θεάς και του αρσενικού συντρόφου της. Το παραπάνω συμπέρασμα προέκυψε από την πρόσφατη περίοδο ανασκαφών στο χώρο ενός τεράστιου ιερού του οποίου οι απαρχές εντοπίζονται στην κυπρογεωμετρική περίοδο (1050-725 π.Χ.) και σημαίνει ότι η χρήση του χώρου συνεχίστηκε για περίπου 1000 χρόνια!

Συγκεκριμένα, το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου ανακοίνωσε χτες ότι ο καθαρισμός τμήματος του ιερού έφερε στο φως πλήθος οστράκων του 1ου αι. π.Χ., ευρήματα που σηματοδοτούν και το πιο πρόσφατο χρονικά δάπεδο του χώρου. Μάλιστα η αποκάλυψη ομάδας ολόκληρων αγγείων στο δάπεδο που είναι καλυμμένο από κατάλοιπα ωμοπλίνθων ίσως μαρτυρεί ότι ο χώρος εγκαταλείφθηκε βεβιασμένα και γρήγορα.

Οι ανασκαφικές εργασίες οδήγησαν και στην αποκάλυψη των ορίων του ελληνιστικού βωμού στο τέμενος που είχε αφιερωθεί στον άρρενα θεό του Ιδαλίου. Ο σύντροφος αυτός της Μεγάλης Θεάς είναι γνωστός ως Πότνιος Θηρών και ταυτίστηκε αργότερα με τον Άδωνη, τον Πάνα και τον Ηρακλή, κατ’ αναλογία προς την ταύτιση της Θεάς-Πότνιας Θηρών με την Άρτεμη. Φαίνεται πάντως ότι διατήρησε τη σημασία του μέχρι το τέλος, καθώς ο βωμός του είναι τεράστιος – η Ν. πλευρά του αγγίζει τα 8 μ. – και βρέθηκε γεμάτος με πήλινα αναθήματα. Εντυπωσιακός αριθμός αναθημάτων όμως βρέθηκε και στο λεγόμενο Ιερό του Ζεύγους Θεοτήτων, το οποίο ανασκάπτεται από αμερικανική ομάδα με επικεφαλής την δρα Pamela Gaber. Πρόκειται για ειδώλια ανεικονικού χαρακτήρα, αντιπροσωπευτικά του ιερού ζεύγους που λατρευόταν στο χώρο. Τα αναθήματα αυτά μάλιστα φαίνεται ήταν τόσα πολλά που αφαιρούνταν από τον βωμό και σκορπίζονταν τριγύρω. Αυτό τουλάχιστον δείχνει ο μεγάλος αριθμός τους στο χώρο βιοτεχνικών εγκαταστάσεων της ελληνιστικής περιόδου που βρέθηκαν στη βάση του λόφου όπου δεσπόζει το τέμενος. Οι εγκαταστάσεις αυτές, που χρησίμευαν για την κατασκευή και επεξεργασία υφασμάτων, διασώζουν ακόμη τις δεξαμενές τους, διαστάσεων 6 μ. X 2,7 μ.

Τα παραπάνω είναι λίγα μόνο από τα ευρήματα στο χώρο του Ιδαλίου, που με τον πλούτο και τις ποικίλες επιρροές που δείχνουν επιβεβαιώνουν τον πολυδιάστατο χαρακτήρα του κυπριακού παρελθόντος.

Πηγή: Cyprus Mail, 24/08/10

Ζ.Ξ.