Ωδή στη χλωρίδα και στην πανίδα της λίμνης Τριχωνίδας, μέσα από ένα βιβλίο που εστιάζει στον συναρπαστικό μικρόκοσμό της: μολυντήρια, νούφαρα και «φτερωτές νύμφες», φλετούρια και φτερωτοί σάτυροι, κουνούκλες, κολεόπτερα και τράγοι, θαμνότοποι και σκαραβαίοι, ορχιδέες, ροδιές και ελιές, δάφνες, πιερίδες και λύκαινες, χερσαίες χελώνες και περιπλανώμενα έντομα, λουλούδια της Αφροδίτης, καμπανούλες, σκορπιοί και κυκλάμινα, ο Δώναξ και οι τσικνιάδες, βαλτότοποι, βατράχια, καβούρια και νερόφιδα, είναι μερικά μόνο από τα είδη με τα οποία καταπιάνεται αυτή η ενδιαφέρουσα αλλά και παιχνιδιάρικη έκδοση.
Τη συνυπογράφουν η Έφη Παπαθεοδώρου – γνωστή από τον ρόλο της Θεοπούλας στο επιτυχημένο σίριαλ του Γιώργου Καπουτζίδη «Στο παρά πέντε» (Μega)-, η Ειρήνη Παπαθεοδώρου, διδάκτωρ Συγκριτικής Γλωσσολογίας και Νεοελληνικών Σπουδών, και ο Χορστ Σρέντερ , ο οποίος σπούδασε Φιλοσοφία στη Λουβέν του Βελγίου και Νέα Ελληνικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Υπό τον τίτλο «Τοπία της φύσης και του μύθου. Περίπατος στη λίμνη Τριχωνίδα», το συγκεκριμένο βιβλίο είναι αποτέλεσμα εικοσιπενταετούς μελέτης της γοητευτικής αυτής περιοχής. Όσο ασήμαντο και αν μας φαίνεται ένα μυρμήγκι που σκαρφαλώνει αργά και μεθοδικά στο πόδι μας ένα ζεστό πρωινό του Ιουλίου, όσο εκνευριστική και αν μας ακούγεται η μουρμούρα του τζίτζικα κάποια κυριακάτικα μεσημέρια, όσο επιθετική και αν φαντάζει η επέλαση μιας σφήκας την ώρα που απολαμβάνουμε το φαγητό μας σε μια νησιώτικη ταβέρνα, οι 158 σελίδες αυτού του βιβλίου, διανθισμένες με φωτογραφίες που κάνουν ζουμ σε όσα τείνουμε να προσπερνάμε, μας αποκαλύπτουν νέους κόσμους. Ο αναγνώστης έχει τη δυνατότητα να βιώσει το μεγαλείο της φύσης μέσα από αρχαίους μύθους, αναφορές σε έλληνες και λατίνους συγγραφείς, αλλά και στίχους ποιητών, όπως ο Σεφέρης.
Σήμα κατατεθέν της περιοχής, η λεύκα, δέντρο εντυπωσιακό, ο κορμός του οποίου φλερτάρει ασύστολα με τον αναρριχητικό κισσό. Ο κισσός, με τον οποίο στολιζόταν ο «κισσοκόμης Διόνυσος», μπορεί να σκεπάσει ολόκληρο τον κορμό της «λεύκης», η οποία φυτρώνει στα βαλτώδη παραλίμνια εδάφη της Τριχωνίδας. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Κισσός ήταν ο πιο αγαπημένος χορευτής του Διονύσου, ο οποίος τον μεταμόρφωσε στο ομώνυμο φυτό όταν γλίστρησε και σκοτώθηκε. Το φυτό διατήρησε τις χάρες του χορευτή και γι΄ αυτό τυλίγεται γύρω από τα δέντρα και ανεβαίνει προς τον ουρανό χορεύοντας.
Πηγή: Το Βήμα, Α. Λαζαρίδου, 23/7/10
