To αυγό ήταν εκλεκτό διατροφικό είδος ήδη από την προϊστορία. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν τα αυγά των άγριων πουλιών. Είναι πολύ πιθανό τα κοτόπουλα (όρνιθες) να εξημερώθηκαν πριν από το 7500 π.Χ. στη νοτιανατολική Ασία και την Ινδία. Στην Ελλάδα εισήχθηκαν γύρω στο 800 π.Χ. και ο πρώτος στόχος ήταν τα αυγά τους.
Στο σχήμα του, σφαιρικό ή ελλειπτικό, το αυγό χρωστάει τη θέση του στα σύμβολα του κόσμου, καθώς και στο γεγονός ότι από το αυγό βγαίνει ζωντανό πλάσμα, το συμβολισμό της ζωής.
Η αρχαιότερη αναφορά του πρωταρχικού αυγού που βγαίνει μέσα από τα νερά βρίσκεται σε αιγυπτιακό πάπυρο του Νέου Βασιλείου (1569-1085 π.Χ.).
Ο ίδιος αυτός συμβολισμός της ζωής που βγαίνει μέσα από ένα αυγό, βρίσκεται στη βάση του εθίμου της χριστιανικής εκκλησίας που γιορτάζει την Ανάσταση του Χριστού με αυγά, τα οποία οι πιστοί σπάζουν τσουγκρίζοντάς τα μεταξύ τους και λέγοντας «Χριστός Ανέστη».