Τακτικές διαδρομές στην Αθήνα του θέρους οδηγούν τα βήματα των φιλότεχνων σε χώρους της σύγχρονης δημιουργίας αλλά και του αρχαίου πολιτισμού, προσφέροντας τη δυνατότητα για μια φυγή από την ασφυκτική καθημερινότητα. Στο κέντρο της πόλης ή λίγο μακρύτερα, τα μεγάλα μουσεία κάνουν τις δικές τους προτάσεις για το καλοκαίρι. Και αν η εξωστρέφεια του καλοκαιριού ενδείκνυται για άλλες εκδηλώσεις, μουσικές ή θεατρικές, οι καλά κλιματιζόμενες και ατμοσφαιρικές αίθουσες των μουσείων μπορούν να προσφέρουν, πέραν της τέχνης και της ενημέρωσης, την ηρεμία και τη δυνατότητα ενδοσκόπησης που είναι πολύτιμες για τον καθένα, έστω και για λίγο. Σαν μια τονωτική ένεση ενάντια στην επιθετική πραγματικότητα. Γιατί η τέχνη δεν τέρπει μόνο, ανοίγει τους ορίζοντες και δημιουργεί ουσιώδεις προβληματισμούς. Επιπλέον είναι κυριολεκτικά στον δρόμο μας. Πηγαίνοντας στη δουλειά, επιστρέφοντας στο σπίτι, κάνοντας περίπατο.
Με προβολές που θα γίνονται στους εξωτερικούς τοίχους του κάθε βράδυ, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης θα προδιαθέτει το κοινό που διέρχεται από τη Βασ. Κωνσταντίνου για όσα πρωτοποριακά εικαστικά συμβαίνουν στο εσωτερικό του. Ανεβαίνοντας τη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ένα πορτρέτο του Περικλή- ναι, του αρχαίου- εντυπωσιάζει στην είσοδο του Μουσείου της Ακρόπολης, όπου μια νέα έκθεση συστήνει στους σύγχρονους Αθηναίους αυτόν στον οποίο οφειλόταν η λάμψη της αρχαίας Αθήνας. Στο Νομισματικό Μουσείο εξάλλου, που στεγάζεται στο εξαιρετικής αρχιτεκτονικής Ιλίου Μέλαθρον της οδού Πανεπιστημίου, κάθε Τρίτη μεσημέρι υπάρχει μία jour fix πρόσκληση για γνωριμία με τα νομίσματα του αρχαίου κόσμου αλλά και τις αντιστοιχίες τους με το ευρώ!
Το Βυζαντινό Μουσείο στη Βασιλίσσης Σοφίας- καλά κρυμμένο στους νέους και εκπληκτικούς χώρους του, που εκτείνονται υπόγεια – έχει να διηγηθεί πολλές άγνωστες «ιστορίες» από 16 αιώνες Βυζαντίου. Απέναντί του, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης επικεντρώνεται στις απαρχές του πολιτισμού στον ελλαδικό χώρο, ενώ δύο σύγχρονες εκθέσεις του, της Λουίζ Μπουρζουά και της Σάρας Λούκας επιχειρούν τη σύνδεση με το σήμερα. Το Μουσείο Μπενάκη παραμένει η σταθερή αξία για μια βαθιά εντρύφηση στην ελληνική ιστορία και στον πολιτισμό από την απώτερη αρχαιότητα ως τον 20ό αιώνα.
Τα ωραιότερα, τα καλύτερα, τα σπανιότερα έργα τέχνης της αρχαιότητας βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο– ικανοποιητικά ανακαινισμένο εδώ και λίγα χρόνια- όπου υπάρχει επίσης μια περιοδική έκθεση για την αρχαία Ερέτρια. Στον αντίποδα βρίσκεται το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ στη Νέα Ιωνία, που παρουσιάζει ό,τι νεότερο και τολμηρότερο στη σύγχρονη τέχνη. Το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης στον Κεραμεικό, ελάχιστα γνωστό ακόμη, κάνει ωστόσο τη διαφορά στην πόλη του κλασικού πολιτισμού. Το Μπενάκη της οδού Πειραιώς, τέλος, συνεχίζει την εντυπωσιακή διαδρομή του με εκθέσεις και άλλες εκδηλώσεις- μουσικές ή λογοτεχνικές- προσφέροντας μια ολοκληρωμένη πολιτιστική εμπειρία.
Πηγή: Το Βήμα, Μ. Θερμού, 19/6/10
