Κάποιες αναδύονται μέσα από λίμνες πατώντας σε στέρεα ξυλοπόδαρα, κάποιες μοιάζουν- ψευδώς- έτοιμες να τις πάρει ο αέρας, άλλες στέκονται ψηλά, ανάλαφρες και αέρινες, για να έχουν την εποπτεία του χώρου. Είναι καλύβες που βρίσκονται διάσπαρτες σε όλο το ελληνικό τοπίο. Και μαζί με τα μαντριά, πρωτότυπες κατασκευές προσαρμοσμένες κάθε φορά στο περιβάλλον, συνθέτουν εικόνες από μια ξεχασμένη, ανώνυμη και ιδιότυπη αρχιτεκτονική, που γυρίζει πίσω στην πρωτογενή ανάγκη των ανθρώπων να προφυλαχθούν οι ίδιοι και το βιος τους κάτω από μια στέγη.
Χρειάστηκε ένας άνθρωπος, ο αρχιτέκτονας-πολεοδόμος κ. Γιώργος Τριανταφύλλου και κυρίως το πάθος του για αυτή την περιφρονημένη αλλά αληθινή αρχιτεκτονική των καλυβιών και των μαντριών προκειμένου να γραφτεί ένα βιβλίο και να οργανωθεί η σχετική έκθεση, η οποία θα εγκαινιασθεί την ερχόμενη Δευτέρα στο Βυζαντινό Μουσείο.
Η έκθεση συγκροτείται από 180 φωτογραφίες. Σε αυτές αφ΄ ενός αποτυπώνονται οι κατασκευές, αφ΄ ετέρου συσχετίζονται με έργα της σύγχρονης τέχνης και αρχιτεκτονικής καταγράφοντας μια υπόγεια διαδρομή ευαισθητοποιημένων δημιουργών που αναζητούν την αλήθεια στο έργο τους. Άλλωστε μέσα από δώδεκα βιντεοπροβολές προτείνονται οι δρόμοι για να συνδυαστούν τα αρχέτυπα αυτά με τις κατακτήσεις της σύγχρονης τεχνολογίας. Πέρα από όλα όμως η έκθεση αποτελεί τη διαμαρτυρία ενός επιστήμονα, ο οποίος αγανακτισμένος από τον κατακλυσμό που επέβαλε η σύγχρονη αρχιτεκτονική των επιθετικών και αδιάφορων κτιρίων, τα οποία μεταβάλλουν τον άνθρωπο σε άψυχο αντικείμενο, προτείνει μέσω αυτών των μικρών κτισμάτων μια άλλη αρχιτεκτονική με ανθρώπινη διάσταση.
Ο ίδιος, άλλωστε, παράλληλα με την αρχιτεκτονική την οποία υπηρετεί για πολλά χρόνια, είναι ένας άνθρωπος της τέχνης που έχει συνεργαστεί με εικαστικούς, ανθρώπους του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και άλλους καλλιτέχνες ως συνδημιουργός για την πραγματοποίηση αρχιτεκτονικών και καλλιτεχνικών επεμβάσεων. Και όπως σημειώνει ο Κώστας Τσόκλης στον πρόλογο της έκδοσης, ο Γιώργος Τριανταφύλλου «είδε αυτά τα αλλοπρόσαλλα κατασκευάσματα σαν αυτόνομες εικόνες, ικανές να υπερασπιστούν από μόνες τους την ύπαρξή τους».
«Απώτερος στόχος είναι να υποδειχθούν τρόποι για την αναβάθμιση του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος που τόσο υποφέρει στην Ελλάδα» γράφει εξάλλου ο επιμελητής της έκθεσης καθηγητής κ. Δημήτρης Φιλιππίδης, προσθέτοντας: «Προς αυτή τη γενική κατεύθυνση κινούνται σήμερα πολλοί νέοι δημιουργοί από όλο τον κόσμο, αναζητώντας έναν άλλο τρόπο σχεδιασμού, με σεβασμό στον άνθρωπο, κοντά και σύμφωνα με τη φύση, χρησιμοποιώντας οικολογικά υλικά με ευαισθησία και αξιοποιώντας τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας».
Πηγή: Το Βήμα, Μ. Θερμού, 14/4/10
