Τα Τρίκαλα μέσα από τον φακό του Γ. Μανωλάκη

Έκθεση φωτογραφίας από το αρχείο του Γεωργίου Μανωλάκη (1918-2007) με τίτλο «Εικόνες της πόλης των Τρικάλων μέσα από τον φακό του Γ. Μανωλάκη», εγκαινιάζει το Ίδρυμα Λεωνίδα Κ. Μακρή – ιατρού το Σάββατο 17 Ιουνίου 2023, στις 20:30, στο κτίριο της Στέγης Τέχνης και Πολιτισμού του Ιδρύματος.

Η έκθεση, την οποία έχει επιμεληθεί η Λαμπρινή Καρακούρτη-Ορφανοπούλου, Ιστορικός Τέχνης της Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου, περιλαμβάνει επιλεγμένες φωτογραφίες από το αρχείο του αείμνηστου παιδίατρου και επιφανούς μέλους της κοινωνίας της πόλης των Τρικάλων, Γεωργίου Μανωλάκη, το οποίο δωρήθηκε από την κόρη του, παιδίατρο Νίνα Μανωλάκη, στο Ίδρυμα με σκοπό τη διαφύλαξη και ανάδειξή του. Το αρχείο αποτελείται από διαφάνειες (slides), οι οποίες αποτυπώνουν και καταγράφουν με μοναδικό τρόπο, καθαρή ματιά και αξιοσημείωτη ευαισθησία εικόνες των Τρικάλων, γεγονότα και όψεις της καθημερινότητας των κατοίκων της πόλης αλλά και του νομού, στιγμιότυπα της κοινωνικής, της πολιτικής, της αγροτικής και της θρησκευτικής ζωής, λαϊκές εκδηλώσεις, παραδοσιακά ήθη και έθιμα, φυσικές ομορφιές, οικισμούς και χωριά, καθώς και απόψεις των Ιερών Μονών του μοναδικού συμπλέγματος των Μετεώρων. Οι φωτογραφίες αυτές είχαν ληφθεί από τον Μανωλάκη κατά την περίοδο 1960-1990.

«Το αρχείο του Γεωργίου Μανωλάκη, σύμφωνα με τους μνημονικούς τόπους του Γάλλου ακαδημαϊκού Pierre Nora, έχει συμβολική σημασία και ανταποκρίνεται στην αναγνώριση της τοπικής ιστορίας και ταυτότητας της πόλης των Τρικάλων», αναφέρει χαρακτηριστικά η επιμελήτρια της έκθεσης. «Η ανάγκη ανάδειξης της ιδιαίτερης ταυτότητας, το τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα, όταν επιβάλλεται ένα παγκόσμιο ομοιογενές πρότυπο πρόσληψης του αστικού τοπίου, προκαλεί τη στροφή του φωτογραφικού φακού σε συγκεκριμένα σημεία του αστικού ιστού, που φέρουν ξεχωριστή ιστορική σημασιοδότηση ή έχουν ξεχωριστή θέση στην κοινωνική ζωή της πόλης. Ο Γεώργιος Μανωλάκης με τον φακό του συλλαμβάνει το πολυπολιτισμικό παρελθόν της πόλης και τον ταχύ αρχιτεκτονικό μετασχηματισμό της, που προκαλεί η αδιάκοπη αναζήτηση της νεωτερικότητας στη μεταπολεμική Ελλάδα. Οι λήψεις του είναι περισσότερο στατικές και ανταποκρίνονται στην πεποίθηση που καλλιεργείται στους κόλπους των ερασιτεχνών της εποχής για “άμεση φωτογραφία” και τη λειτουργία του φωτογράφου ως μάρτυρα “του πνεύματος του τόπου”, σε μια περίοδο ευρύτερων αλλαγών. Τα ερασιτεχνικά στιγμιότυπα του Γεωργίου Μανωλάκη επαναπροσδιορίζονται και μεταμορφώνονται από ασήμαντα θραύσματα σε εξαιρετικές στιγμές, που συλλαμβάνουν την ποιητική της καθημερινότητας, με αισθητική και κοινωνικο-πολιτιστική αξία».