Η εξέγερση των Λευκαδίων κατά της Αγγλοκρατίας το 1819. Πρακτικά ΚΔ’ Συμποσίου (συλλογικό έργο), επιμ.: Τριαντάφυλλος Ε. Σκλαβενίτης, Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών, Αθήνα 2020, σ. 325. ISBN: 978-960-7498-70-0
«Το 1815 οι αποικιοκράτες Άγγλοι γίνονται αφεντάδες των Επτανήσων, γιατί η Συνθήκη των Παρισίων τους δίνει την απόλυτη προστασία των Ιόνιων Νησιών. Την επικυριαρχία τους οι Άγγλοι φρόντισαν να την κατοχυρώσουν με το σύνταγμα του 1817, που δημιούργησαν χωρίς τη συμμετοχή των Επτανησίων. Μεταξύ όλων των άλλων αστοχιών, το Σύνταγμα καθόριζε ελάχιστη συμμετοχή των κατοίκων στη λειτουργία του πολιτεύματος και συγχρόνως άφηνε όλες τις εξουσίες στον Άγγλο Αρμοστή, που είχε έδρα την Κέρκυρα, και στους Τοποτηρητές του στα επτά νησιά.
Η αντίθεση των κατοίκων των νησιών, και στην προκειμένη περίπτωση των Λευκαδίων, ήταν καθολική. Το μίσος για τους Εγγλέζους και η επαναστατική διάθεση μεγάλωσε αφάνταστα, όταν το 1819, σημαδιακό έτος, οι Άγγλοι επέβαλαν νέα, πρόσθετη φορολογία και στον αγροτικό πληθυσμό του νησιού μας για την κατασκευή διώρυγας στη λιμνοθάλασσα που χωρίζει το νησί από την Ακαρνανία.
[…] Με την εξέγερση αυτή αναδείχτηκαν τα ώριμα και συνειδητοποιημένα αιτήματα που κατέστησαν τους ανθρώπους αποφασιστικούς και έτοιμους να υποστηρίξουν ανυποχώρητα το δίκιο τους, παρόλο που η εξέγερση καταπνίγηκε από τον αγγλικό στρατό και οι πρωτεργάτες της εξέγερσης αλλά και πολλοί άλλοι από εκείνους που πήραν μέρος, κατέφυγαν στον ελλαδικό χώρο, ενώ τέσσερις που θεωρήθηκαν πρωταίτιοι, καταδικάστηκαν με απαγχονισμό…». [Αθανάσιος Δ. Μελάς (από το βιβλίο)]
