Τον Φεβρουάριο του 1908 το ατμόπλοιο «Imperatrix» (Imperactis) συνετρίβη σε ξέρες κοντά στο Ελαφονήσι της Κρήτης. Βοήθεια στη ναυτική τραγωδία προσέφερε το ρώσικο καταδρομικό «Χιβίντις», που έσπευσε από τα Χανιά για να περισυλλέξει τους ναυαγούς. Επικεφαλής της επιχείρησης διάσωσης ήταν ο κυβερνήτης του καταδρομικού, Πλοίαρχος Νικόλαος Νικολάγιεβιτς Φιλοσοφόφ, ο οποίος μάλιστα παρασημοφορήθηκε για τη συμβολή του. Το 1914 ο Ν.Ν. Φιλοσοφόφ τοποθετήθηκε Διευθυντής Υπηρεσίας Φάρων της Μαύρης Θάλασσας και της Αζοφικής.
Ο Φιλοσοφόφ καταγόταν από αστική οικογένεια, η οποία είχε σχέσεις με την τσαρική αυλή και ήταν άτομο με ιδιαίτερες ικανότητες, παιδεία και καλλιέργεια. Προσωπικές τραγωδίες, ωστόσο, τον ανάγκασαν σε ηλικία 52 ετών και με αποσκευές 3 βιβλία (το ένα από τα οποία ήταν ο παγκόσμιος άτλαντας του Διεθνούς Φαρικού Δικτύου) να εγκαταλείψει τη Ρωσία.
Το 1920 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Τέσσερα χρόνια αργότερα πήρε την ελληνική υπηκοότητα και την ίδια μέρα επισκέφθηκε τον Διευθυντή Φάρων Στυλιανό Λυκούδη και του ζήτησε να καταταγεί στο Σώμα Φαροφυλάκων. Ο Λυκούδης δέχτηκε και τον τοποθέτησε στον νεόκτιστο φάρο της Ελαφονήσου, ο οποίος είχε ανεγερθεί μετά το ναυάγιο του «Imperatrix».
Σύμφωνα με μαρτυρία του ίδιου του Λυκούδη, ο Ν.Ν. Φιλοσοφόφ, όταν άκουσε για την Ελαφόνησο, είπε: «Εκεί που έσωσα τόσους ναυαγούς, σώζομαι και εγώ, ναυαγός της ζωής».
Δύο χρόνια αργότερα μετατέθηκε στο φάρο των Αντικυθήρων όπου συνυπηρέτησε με τον 17χρονο Παναγιώτη Μεγαλοοικονόμου. «…Εγώ ήμουν φοβισμένος, αγριεμένος. Υπέφερα από τη μοναξιά. Όμως ο Φιλοσοφόφ ήταν πάντα γαλήνιος. Μόνος, αγνάντευε το πέλαγος με τις ώρες. Δεν μίλαγε ποτέ για το παρελθόν. Διάβαζε και έπινε συνέχεια τσάι. Τσάι, κάργα τσάι. Κοντεύαμε να γίνουμε κι εμείς Ρώσοι…. Ήταν ψηλός, ομορφάντρας, με γυαλισμένες μπότες, κόκκινος κόκκινος, ωραίος…. Υπηρετούσαμε μαζί τότε που γέννησε η γυναίκα του. Σε βάρδια έμαθα και εγώ τη γέννηση του δικού μου παιδιού. Ένα βράδυ με βροχή πήρα σήμα τον οπτικό: επί αισίω τοκετώ, θερμά συγχαρητήρια…»
* Το κείμενο περιλαμβάνεται στην έκδοση Πετρόκτιστοι Φάροι – Ταίναρο και Μαλέας, του «Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη», και έχει βασιστεί σε στοιχεία από το άρθρο του δημοσιογράφου Νικόλα Ζηργάνου, «Νικόλαος Ν. Φιλοσοφόφ», Ελληνικοί Παραδοσιακοί Φάροι, Επτά Ημέρες, Εφημερίδα «Καθημερινή», Κυριακή 13 Αυγούστου 1995, σ. 28.
